Wniosek o podnajęcie mieszkania komunalnego

Ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego z dnia 21 czerwca 2001 r. reguluje kwestię podnajmu lokalu komunalnego.

Zgodnie z art. 2 tej ustawy lokatorem jest najemca lokalu lub osoba używająca lokal na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności, zaś właścicielem wynajmujący lub inna osoba, z którą wiąże lokatora stosunek prawny uprawniający go do używania lokalu.

Te definicje są bardzo ważne w kwestii zapisu uprawniającego gminę (właściciela) do wypowiedzenia stosunku najmu.

Według art. 11 ust. 2 pkt 3 ustawy „nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, właściciel może wypowiedzieć stosunek prawny, jeżeli lokator wynajął, podnajął albo oddał do bezpłatnego używania lokal lub jego część bez wymaganej pisemnej zgody właściciela”.

W żadnym więc wypadku nie powinna Pani podnajmować lokalu innej osobie – nawet bliskiej – bez uzyskania zgody gminy. Taki cichy podnajem  może doprowadzić do wypowiedzenia Pani stosunku najmu, a nawet do skierowania wobec Pani pozwu o eksmisję. Należałoby jeszcze sprawdzić zapisy umowy zawartej przez Panią z gminą, bowiem może ona zawierać w swojej treści zapis, że podnajem lokalu jest dozwolony. Jeżeli takiego zapisu w umowie brakuje, to ważne są zapisy ustawy – a więc pisemna zgoda właściciela.

Niestety, ale decyzja gminy w sprawie wyrażenia zgody na podnajem jest decyzją uznaniową. Jeżeli zdecyduje się Pani składać wniosek o wyrażenie takiej zgody, to należałoby go odpowiednio umotywować. Na pewno można uzasadnić go wiekiem, stanem zdrowia, troską o zapewnienie mieszkania i opieki, pragnieniem przebywania i mieszkania razem – motywy są różne w zależności od osoby, której dotyczą. 

Jeżeli chcesz wiedzieć więcej na ten temat – kliknij tutaj >>