• Data: 2025-05-25 • Autor: Izabela Nowacka-Marzeion
Jestem współwłaścicielką kamienicy, wspólnota liczy 7 mieszkań i 6 właścicieli. Zostało dokonane zniesienie współwłasności i wydzielenie lokali. Przeprowadziłam podział mieszkania na samodzielne lokale, co zostało potwierdzone przez starostwo. Tylko 2 właścicieli mieszka w kamienicy, pozostali w odległych miejscowościach, ja również, wszystkie sprawy załatwiane są więc online. Nigdy nie było zebrania stacjonarnego wspólnoty w obecnym składzie. Z tego powodu przeprowadziłam głosowanie metodą indywidualnego zbierania głosów nad ustawą wspólnoty dotyczącą podziału, wysyłając oddzielne listy polecone do każdego właściciela. Większość, 54%, wyraziła zgodę na podział, jeden właściciel, 46%, nie odpowiedział na mój list polecony z ustawą, nie odpowiada też na moje e-maile z zapytaniem o powód braku odpowiedzi. Czy uda mi się założyć księgi wieczyste dla obu lokali? Chcę przekazać je drogą darowizny moim dzieciom. Notariusz miał wątpliwości. Jestem gotowa ubiegać się o zgodę drogą sądową. Jakie są moje szanse? Podział lokalu nie ingerował w części wspólne wspólnoty w żaden sposób i polegał jedynie na zamurowaniu drzwi między pokojami w środku mieszkania oraz podziale instalacji wewnątrz lokalu.
Mamy do czynienia z odrębną własnością lokali i udziałami w nieruchomości wspólnej. Stosownie do przepisu art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali „nieruchomością wspólną są pozostałe po wyodrębnieniu lokali te części budynku i urządzenia, które nie służą do użytku właścicieli lokali, a także grunt, na którym posadowiony jest budynek”. Nieruchomość wspólna ma więc określony zakres przestrzenny, więzi prawne określa zaś art. 3 ust. 1 ustawy, stanowiąc, że udział właściciela wyodrębnionego lokalu w nieruchomości wspólnej, obliczony zgodnie z art. 3 ust. 3, jest prawem związanym z własnością lokalu. Jako całość zatem nieruchomość wspólna jest stosunkiem prawnym współwłasności, zaś udział właściciela w tej współwłasności, wobec brzmienia art. 50 Kodeksu cywilnego ma status części składowej nieruchomości lokalowej. Z powyższego wynika, że odrębna własność lokalu, powstała i istniejąca zgodnie z przepisami ustawy, jest prawem głównym, nieruchomość wspólna jest zaś prawem niesamodzielnym, a jej funkcja w stosunku do prawa głównego jest służebna.
Przez części budynku i urządzenia niesłużące wyłącznie do użytku właścicieli lokali rozumie się, co znalazło m.in. wyraz w wyroku Sądu Najwyższego z 2 grudnia 1998 r. (sygn. akt I CKN 903/97), te części budynku i inne urządzenia, które nie są odrębnymi lokalami (mieszkalnymi lub użytkowymi) należącymi do właścicieli wyodrębnionych lokali i dotychczasowego właściciela nieruchomości i które nie służą wyłącznie do użytku tych właścicieli ze względu na należące do nich lokale. Sąd Najwyższy wyraźnie stwierdził też, iż samodzielny lokal mieszkalny nie należy do części budynku mogących stanowić przedmiot współwłasności właścicieli nieruchomości lokalowych (wyrok z 21 lutego 2002 r.; sygn. akt IV CKN 751/2000).
Wysokość udziałów w nieruchomości wspólnej, ustalona zgodnie z treścią art. 3 ust. 3 ww. ustawy, jest ściśle związana z powierzchnią lokalu. Zmiana powierzchni lokalu prowadzi do zmiany udziału w nieruchomości wspólnej.
Zmiana udziałów w nieruchomości wspólnej tylko formalnie mieści się w uregulowaniu z art. 22 ust. 3 pkt 5 a, jednak ze względu na skutki wywierające wpływ na sferę praw i obowiązków właścicieli lokali nie może być traktowana jako możliwa do dokonania na podstawie uchwały podjętej przez większość właścicieli (postanowienie SN z 24 listopada 2010 r., sygn. akt II CSK 267/10). Sąd Najwyższy stwierdził także, że w czynności prawnej prowadzącej do zmiany wysokości udziałów muszą wziąć udział wszyscy właściciele lokali.
W podobnym tonie wypowiedział się w wyroku z 31 stycznia 2013 r. Sąd Apelacyjny w Łodzi (sygn. akt I ACa 1064/12), wskazując, że nie można w trybie przepisów ustawy o własności lokali podejmować żadnych uchwał, które ingerowałyby w prawa odrębnej własności lokali. W sytuacji gdy zmiana wysokości udziałów w nieruchomości wspólnej jest następstwem zmian w prawie odrębnej własności lokali i w związku z tym ustalenie wysokości udziałów powinno nastąpić w umowie zawartej z udziałem wszystkich właścicieli lokali
W myśl art. 3 ww. ustawy, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa.
Należy więc:
uzyskać pozwolenie na przebudowę – razem z projektem i zgodą członków wspólnoty,
wykonać roboty,
uzyskać zgodę członków wspólnoty na zmianę udziałów,
zlecić inwentaryzację budynku,
zawrzeć umowę między Panią a wszystkimi współwłaścicielami w zakresie zmian w udziałach wspólnych – zmieniająca powierzchnię Pani lokalu i zmiany w udziałach w nieruchomości wspólnej.
Albo uzyskać zgodę sądu – skoro jeden z członków się nie zgadza. Sądem właściwym jest sąd rejonowy ze względu na położenie nieruchomości.
Adaptacja strychu na mieszkanie
Pani Anna była właścicielką mieszkania na ostatnim piętrze budynku. Chciała powiększyć swoje lokum, adaptując strych. Złożyła wniosek o zgodę wspólnoty mieszkaniowej na zmianę udziałów w nieruchomości wspólnej, ponieważ po przebudowie jej lokal zyskał większą powierzchnię. Wspólnota wyraziła zgodę, a po zakończeniu inwestycji Anna podpisała stosowną umowę z innymi właścicielami.
Rozbudowa lokalu użytkowego
Pan Tomasz prowadził sklep w parterowym lokalu należącym do niego. Chciał dobudować dodatkową powierzchnię magazynową na tyłach budynku. Wspólnota wyraziła zgodę na przebudowę, ale konieczne było dostosowanie jego udziałów w nieruchomości wspólnej. Po ukończeniu rozbudowy przeprowadzono inwentaryzację budynku i formalnie zmieniono udziały, uwzględniając nową powierzchnię lokalu Tomasza.
Przekształcenie dwóch mieszkań w jedno
Małżeństwo państwa Kowalskich kupiło dwa sąsiadujące mieszkania i postanowiło połączyć je w jedno większe. Zmiana ta wpłynęła na ich udział w nieruchomości wspólnej, ponieważ nowy lokal miał większą powierzchnię niż pierwotnie przypisane udziały. Wspólnota zaakceptowała zmiany, a Kowalscy podpisali nową umowę ze wszystkimi właścicielami lokali, dostosowując wysokość swoich udziałów.
Udziały w nieruchomości wspólnej są ściśle związane z powierzchnią lokalu i mogą ulec zmianie, jeśli dochodzi do przebudowy lub połączenia lokali. Każda zmiana wymaga zgody wszystkich właścicieli oraz odpowiednich formalności, takich jak inwentaryzacja budynku i zawarcie umowy. W przypadku braku porozumienia sprawę można skierować do sądu.
Oferujemy profesjonalne doradztwo prawne w zakresie udziałów w nieruchomości wspólnej, zmian własności oraz sporów ze wspólnotą mieszkaniową. Skontaktuj się z nami, aby uzyskać kompleksową pomoc w rozwiązaniu Twojej sprawy.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Izabela Nowacka-Marzeion
Magister prawa, absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Doświadczenie zdobyła w ogólnopolskiej sieci kancelarii prawniczych, po czym podjęła samodzielną praktykę. Specjalizuje się w prawie cywilnym, rodzinnym, pracy oraz ubezpieczeń społecznych. Posiada bogate doświadczenie w procedurach administracyjnych, prawem budowlanym oraz postępowaniach cywilnych. Prywatnie interesuje się sukcesją i planowaniem spadkowym oraz zabezpieczeniem firm.
Zapytaj prawnika