Zgoda wspólnoty mieszkaniowej na montaż klimatyzacji w bloku

Odgłos klimatyzatora może zakłócać spokój sąsiadów

Akty prawne i przepisy:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 r. Nr 16, poz. 93; „K.c.”)
2. Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. 1994 r. Nr 85, poz. 388; „Ustawa o własności lokali”)

Na wstępie wskazuję na przepis Kodeksu cywilnego¹:

„Art. 144 Właściciel może, z wyłączeniem innych osób, w granicach określonych przez ustawy, zasady współżycia społecznego, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.”

A więc właściciel ma prawo do rozporządzania swoim lokalem, w tym części przynależnych. Powinien przy tym powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę. Tak więc wszelkie zakłócenia (immisje), które mają negatywny wpływ „ponad przeciętną miarę” na korzystanie ze swych nieruchomości przez sąsiadów powinny być wyeliminowane.

Kto decyduje o możliwości zamontowania klimatyzatora w nieruchomości wspólnej?

Jeśli chodzi o nieruchomość wspólną w tym przypadku blok, należy wskazać na przepisy zarówno ustawy o własności lokali² jak i Kodeksu cywilnego. Właściciel lokalu jest zobowiązany do korzystania z nieruchomości wspólnej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałania z nimi w ochronie wspólnego dobra (art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali). Właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem. (art. 12 ust. 1 ustawy o własności lokali). Współwłaściciel jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 K.c.).

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu stwierdził: „Wspólnota mieszkaniowa może podejmować wiążące decyzje jedynie w zakresie zarządu nieruchomością wspólną. Uchwała wykraczająca poza ten obszar nie wywołuje skutków prawnych w niej wyrażonych. Jako sprzeczna z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa jest nieskuteczna” (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu Wydział I Cywilny, z dnia 7 sierpnia 2008 roku, sygn. akt: I ACa 601/08).

Kwestie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, reguluje rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. 2002 r. Nr 75, poz. 690). Zgodnie z § 51 rozporządzenia – budynek i pomieszczenia powinny mieć zapewnioną wentylację lub klimatyzację, stosownie do ich przeznaczenia.

Zobacz również: Fotowoltaika na wspólnym dachu

Obowiązek stosowania klimatyzacji w budynkach - przepisy

Zgodnie z § 147 ust. 3 rozporządzenia – klimatyzację należy stosować w pomieszczeniach, w których ze względów użytkowych, higienicznych, zdrowotnych lub technologicznych konieczne jest utrzymywanie odpowiednich parametrów powietrza wewnętrznego określonych w przepisach odrębnych i w Polskiej Normie dotyczącej parametrów obliczeniowych powietrza wewnętrznego. Tym samym rozporządzenie nakłada niejako obowiązek stosowania klimatyzacji w przypadku utrzymania koniecznych parametrów powietrza wewnętrznego. W celu dokładnego określenia tych parametrów należałoby się odwołać do Polskiej Normy, a także zbadać aktualne parametry, czy są zgodne z normami. W tym celu należałoby się skontaktować ze specjalistą z zakresu klimatyzacji i wentylacji.

Zobacz również: Rolety zewnętrzne we wspólnocie

Parametry związane z montażem klimatyzacji 

Co do samych warunków instalacji klimatyzatora, to rozporządzenie zawiera dokładne określenie parametrów związanych z montażem. I tak, zgodnie z § 152 ust. 6 rozporządzenia – wyrzutnie powietrza w instalacjach wentylacji i klimatyzacji powinny być zabezpieczone przed opadami atmosferycznymi i działaniem wiatru oraz być zlokalizowane w miejscach umożliwiających odprowadzenie wywiewanego powietrza bez powodowania zagrożenia zdrowia użytkowników budynku i ludzi w jego otoczeniu oraz wywierania szkodliwego wpływu na budynek. Dolna krawędź otworu wyrzutni z poziomym wylotem powietrza, usytuowanej na dachu budynku, powinna znajdować się co najmniej 0,4 m powyżej powierzchni, na której wyrzutnia jest zamontowana, oraz 0,4 m powyżej linii łączącej najwyższe punkty wystających ponad dach części budynku, znajdujących się w odległości do 10 m od wyrzutni, mierząc w rzucie poziomym. Usytuowanie wyrzutni powietrza na poziomie terenu jest dopuszczalne tylko za zgodą i na warunkach określonych przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego. Dopuszcza się sytuowanie wyrzutni powietrza w ścianie budynku, pod warunkiem że:

1. powietrze wywiewane nie zawiera uciążliwych zapachów oraz zanieczyszczeń szkodliwych dla zdrowia,
2. przeciwległa ściana sąsiedniego budynku z oknami znajduje się w odległości co najmniej 10 m lub bez okien w odległości co najmniej 8 m,
3. okna znajdujące się w tej samej ścianie są oddalone w poziomie od wyrzutni co najmniej 3 m, a poniżej lub powyżej wyrzutni – co najmniej 2 m,
4. czerpnia powietrza, usytuowana w tej samej ścianie budynku, znajduje się poniżej lub na tym samym poziomie, co wyrzutnia, w odległości co najmniej 1,5 m.

Zobacz również: Palenie na klatce schodowej mandat

Instalacja klimatyzacji - pozwolenie czy zgłoszenie?

Sama kwestia uzyskania pozwolenia lub zgłoszenia robót budowlanych w zakresie montażu klimatyzatora nie została jednoznacznie określona w przepisach prawnych. Zgodnie z art. 29 ust. 2 pkt. 15 ustawy – Prawo budowlane – pozwolenia na budowę nie wymaga wykonywanie robót budowlanych polegających na instalowaniu urządzeń na obiektach budowlanych. Ponadto zgodnie z art. 30 ust. 1 Prawa budowlanego nie wymagają także zgłoszenia właściwemu organowi.

Natomiast przepis art. 29 ust. 2 pkt 11 Prawa budowlanego przewiduje, że obowiązek uzyskania pozwolenia na budowę nie wymaga prowadzenia robót budowlanych polegających na przebudowie i remoncie sieci telekomunikacyjnych, elektroenergetycznych, wodociągowych, kanalizacyjnych i cieplnych prowadzonych po dotychczasowych trasach, jednakże zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 wymaga zgłoszenia do właściwego organu. Z uwagi na konieczność modernizacji sieci elektrycznej lub wodno-kanalizacyjnej (w przypadku odprowadzania skroplin) zachodzi konieczność zgłoszenia montażu klimatyzatora.

Niezbędne jest także uzyskanie zgody właściciela lub zarządcy budynku. Pan, będąc właścicielem lokalu mieszkalnego, nie jest uprawniony do podejmowania samodzielnie działań związanych z robotami budowlanymi (do takich zaliczane jest instalowanie klimatyzacji). Wymagana jest w tym przypadku zgoda spółdzielni. Aby taką zgodę uzyskać, najlepiej byłoby wskazać, że dla utrzymania odpowiednich parametrów powietrza instalacja klimatyzacji jest niezbędna.

„Art. 32. [Odwołania w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym]

§ 1. Statut może stanowić, że w określonych w nim sprawach między członkiem a spółdzielnią, członkowi przysługuje prawo odwołania się od uchwały organu spółdzielni do innego wskazanego w statucie organu spółdzielni w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym. W tym wypadku statut powinien określać zasady i tryb postępowania wewnątrzspółdzielczego, a w szczególności terminy wniesienia i rozpatrzenia odwołania.

§ 2. W wypadku wniesienia przez członka odwołania w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym bieg przedawnienia i terminów zawitych ulega zawieszeniu do dnia zakończenia tego postępowania, jednakże przez okres nie dłuższy niż rok od dnia, w którym organ odwoławczy powinien rozpatrzyć odwołanie.

§ 3. Postanowienia statutu o postępowaniu wewnątrzspółdzielczym nie mogą ograniczać dochodzenia przez członków ich praw na drodze sądowej. W wypadku zaskarżenia przez członka uchwały w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym i sądowym, postępowanie wewnątrzspółdzielcze ulega umorzeniu.”

Co zrobić jeżeli spółdzielnia nie wyrazi zgody na montaż klimatyzatora?

W świetle art. 32 Prawa spółdzielczego – statut może stanowić, że w określonych w nim sprawach między członkiem a spółdzielnią, członkowi przysługuje prawo odwołania się od uchwały organu spółdzielni do innego wskazanego w statucie organu spółdzielni w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym. Postanowienia statutu o postępowaniu wewnątrzspółdzielczym nie mogą przy tym ograniczać dochodzenia przez członków ich praw na drodze sądowej. Co więcej, to właśnie statut określa zasady i tryb postępowania. A więc właściwe organy, terminy do wnoszenia i rozpatrywania odwołań są określane na poziomie spółdzielczym, ale w granicach zakreślonych powszechnie obowiązującym prawem.

Na podstawie obecnego art. 32 § 1 Prawa spółdzielczego skorzystanie z postępowania wewnątrzspółdzielczego nie wyłącza możliwości zaskarżania uchwały do sądu. Nie ma tzw. czasowej niedopuszczalności drogi sądowej w tym zakresie. Pociąga to za sobą luz decyzyjny w kwestii wniesienia skargi do sądu powszechnego. Nie trzeba czekać do zakończenia postępowania wewnątrzspółdzielczego z wniesieniem skargi do sądu powszechnego.

W wypadku zaskarżenia przez członka uchwały w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym i sądowym, postępowanie wewnątrzspółdzielcze ulega umorzeniu. Natomiast przez wniesienie przez członka odwołania w postępowaniu wewnątrzspółdzielczym zawieszeniu ulega bieg przedawnienia i terminów zawitych do dnia zakończenia tego postępowania, jednakże przez okres nie dłuższy niż rok od dnia, w którym organ odwoławczy powinien rozpatrzyć odwołanie.

Zatem art. 32 ustawy nadaje postępowaniu wewnątrzspółdzielczemu charakter w pełni fakultatywny. Oznacza to, że skierowanie odwołania od uchwały organu spółdzielni do innego wskazanego w statucie organu spółdzielni uzależnione jest tylko od woli członka spółdzielni, a wyczerpanie postępowania wewnątrzspółdzielczego nie jest warunkiem wystąpienia na drogę sądową.

Zobacz również: Montaż klimatyzacji na balkonie bez zgody wspólnoty

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼