Czy można zmusić członków rodziny do płacenia za mieszkanie?

Solidarność w zapłacie czynszu

Podstawę prawną dla pierwszego z przedstawionych przez Panią zagadnień stanowią przepisy art. 688¹ Kodeksu cywilnego (K.c.), zgodnie z treścią którego „za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie”.

W konsekwencji przyjęcia solidarnej odpowiedzialności najemcy i osób stale z nim zamieszkujących wynajmujący (a także wynajmujący lub inny wierzyciel z tytułu opłat związanych z lokalem – zob. art. 9 ust. 5 ustawy o ochronie praw lokatorów) może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (art. 366 § 1 K.c.). Odpowiedzialność osób stale zamieszkujących z najemcą została jednak ograniczona do wysokości czynszu i innych opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania.

Zgodnie z art. 376 K.c. „jeżeli jeden z dłużników solidarnych spełnił świadczenie, treść istniejącego między współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym, czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników. Jeżeli z treści tego stosunku nie wynika nic innego, dłużnik, który świadczenie spełnił, może żądać zwrotu w częściach równych”.

Oznacza to, iż zapłata czynszu przez Pani mamę rodzi obowiązek zwrotu połowy należności przez córkę Pani brata. Dziecko, jako iż jest małoletnie nie odpowiada za długi.

Co do eksmisji to katalog przypadków wskazuje ustawa o ochronie praw lokatorów. W przypadku współnajemcy w zasadzie jest to art. 13 ustawy:

„1. Jeżeli lokator wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, inny lokator lub właściciel innego lokalu w tym budynku może wytoczyć powództwo o rozwiązanie przez sąd stosunku prawnego uprawniającego do używania lokalu i nakazanie jego opróżnienia.

2. Współlokator może wytoczyć powództwo o nakazanie przez sąd eksmisji małżonka, rozwiedzionego małżonka lub innego współlokatora tego samego lokalu, jeżeli ten swoim rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie.”

Naganne zachowanie musi mieć postać kwalifikowaną, być uporczywe (częste, wielokrotne, powtarzające się) lub rażąco naganne (o dużym nasileniu złej woli, szczególnie szkodliwe ze względu na charakter naruszeń norm). To prawnie i społecznie naganne zachowanie musi też mieć realnie uciążliwy wpływ na zamieszkiwanie innych lokatorów lub właścicieli w lokalach sąsiednich. Uciążliwość nie musi oznaczać niemożliwości zamieszkiwania.

Oczywiście Pani mama musiałaby wykazać naganność zachowania współlokatorów. W tych przesłankach nie mieści się jednak brak opłacania czynszu najmu, czy brak pomocy finansowej mamie.

Oczywiście Pani mamie przysługuje roszczenie o zapłatę czynszu najmu. W tym celu powinna pisemnie wezwać córkę Pani brata do zapłaty czynszu (uregulowanego na rzecz gminy).

Zobacz również: Rozkwaterowanie mieszkania komunalnego

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
2. Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego - Dz.U. 2001 nr 71 poz. 733

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.