Sądowe zniesienie współnajmu mieszkania komunalnego

Wymeldowanie męża z mieszkania komunalnego

W mojej ocenie w toku sprawy o ustalenie wygaśnięcia/nieistnienia umowy najmu w stosunku do męża powinna Pani wnioskować o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z akt w sprawie o wymeldowanie męża z mieszkania na okoliczność ustalenia, czy przed 3 laty mąż sam, bez niczyjego przymusu, opuścił mieszkanie, czy też nastąpiło to na skutek przymusu. Nadto winna Pani przedłożyć dowody wpłaty za czynsz na okoliczność ustalenia, z czyjego rachunku bankowego takie opłaty są wykonywane, a także czy na przestrzeni ostatnich 48 miesięcy pozwany wywiązywał się z należącego do niego obowiązku zapłaty za czynsz.

Wyprowadzenie się z lokalu komunalnego a utrata prawa najmu

Decydujące dla sprawy ma tu jednak znaczenie, że mieszkanie opisane powyżej z chwilą wyprowadzenia się pozwanego z niego nie służyło potrzebom rodziny, gdyż pozwany z mieszkania się wyprowadził i nie zamierzał do niego wracać, i nie tworzy już z Panią faktycznej rodziny. Należy więc stwierdzić, iż w związku z tym faktem pozwany utracił prawo najmu. Na taką konkluzję wskazuje liczne orzecznictwo powstałe pod rządami ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, które zachowuje swoją aktualność. W tym miejscu zasadne jest wskazanie na pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 października 1998 r., sygn. akt II CKU 46/98, który w ocenie powódki winien znaleźć zastosowanie na zasadach analogii, a zgodnie z którym „art. 7 ustawy o najmie lokali mieszkalnych określa sytuację prawną małżonków w stosunku do zajmowanego przez nich lokalu mieszkalnego poza małżeńskim ustrojem majątkowym i niezależnie od niego.

Zobacz również: Podział spółdzielczego lokatorskiego mieszkania po rozwodzie i śmierci byłej żony

Uprawnienia małżonków do najmu mieszkania komunalnego po orzeczeniu rozwodu

Dlatego też małżonek zachowuje uprawnienia współnajemcy również po orzeczeniu rozwodu i to bez względu na datę i sposób nawiązania stosunku najmu. (…) Konieczną przesłanką trwania wspólności prawa najmu jest okoliczność wspólnego zamieszkania małżonków. Inaczej – jak w odniesieniu do zasad rządzących wspólnością ustawową – data powstania stosunku najmu nie odgrywa roli (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 1976 r., III CZP 96/75, OSNCP 1976, nr 7-8, poz. 161, aprobowaną w doktrynie). Skoro zatem rozstrzygającą przesłankę dla wywołania skutków z art. 7 ustawy o najmie lokali mieszkalnych jest wspólne zamieszkanie małżonków w lokalu, do którego służy im wspólnie z mocy tego przepisu tytuł prawny, to następstwem definitywnego opuszczenia mieszkania przez jednego z nich jest utrata przymiotu współnajemcy. Istnieją podstawy do przyjęcia, że małżonek, który definitywnie opuścił lokal, wypowiedział najem per facta concludentia”.

Obowiązek partycypowania w kosztach utrzymania mieszkania komunalnego przez współmałżonków 

W dotychczasowej swojej praktyce kilkunastokrotnie spotkałem się z tego rodzaju powództwem i za każdym razem sąd badał, w jakich okolicznościach doszło do opuszczenia mieszkania, czy dana osoba wywiązywała się obowiązku partycypowania w kosztach utrzymania mieszkania. Każda tego rodzaju okoliczność winna być badana pod kątem obiektywnym, tj. czy pozwany (mąż) miał możliwość korzystania z mieszkania, czy też swoim zachowaniem mu to Pani uniemożliwiała, czy miał możliwość partycypowania w kosztach jego utrzymana, czy też żył w niedostatku. O ile zatem powyższe uda się Pani udowodnić w toku postępowania, o tyle bliższa jest Pani wygranej w sprawie przez siebie wytoczonej.

Na Pani miejscu, jeśli to możliwe, powołałbym także na świadka osoby najbliżej Pani mieszkające (sąsiadów) na okoliczność braku zainteresowania męża mieszkaniem.

Reasumując, winna Pani dążyć do wykazania, że mąż poprzez czynności dokonane wypowiedział umowę najmu, tyle że nie uczynił tego w formie pisemnej.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.